Η εκκλησία Άγιος Νικόλαος
Η εκκλησία Άγιος Νικόλαος (βλ. εικ. 25) είναι ένα τυπικό παράδειγμα ιταλοβενετσιάνικης τεχνοτροπίας. Εξωτερικά, το περίγραμμά της βασίζεται στον λατινικό σταυρό. Οι πλευρές του σταυρού είναι σκεπασμένες από καμάρες αργολιθοδομής, υψώνοντας τον σταυρό προς τα πάνω. Εσωτερικά, δημιουργείται η εντύπωση, λόγω των πλευρικών κλιτών, ότι πρόκειται για μακρόστενο οικοδόμημα. Η ίδια η κάτοψη φανερώνει τις δυτικές επιρροές, ενώ τα αναγεννησιακά διακοσμητικά τις καθιστούν ακόμη πιο έκδηλες.
Η εκκλησία κτίστηκε το έτος 1703 από τον γιατρό Ανδρέα Λικίνιο, γιο μιας πολύ γνωστής οικογένειας της Μονεμβασιάς που αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κέρκυρα, κατά την πρώτη βενετσιάνικη κυριαρχία στη Μονεμβασιά. Η τριγωνική μαρμάρινη κτητορική επιγραφή της ανέγερσης είναι εντοιχισμένη πάνω από την είσοδο της εκκλησίας και κάτω από μία διακόσμηση, που παριστάνει ένα βυζαντινό δικέφαλο αετό.
Η είσοδος, το μαρμάρινο τρίγωνο με τον δικέφαλο αετό και η αναμνηστική πλάκα, βρίσκονται στο αέτωμα της πρόσοψης μέσα σε ένα μεγάλο πλαίσιο από πωρόλιθο, που περικλείεται από λωρίδες βενετσιάνικου ρυθμού. Οι καμάρες και οι επίπεδες σκεπές των πλαϊνών κλιτών δεν είναι εφοδιασμένες με κεραμωτές. Πάνω από τον τετράγωνο όγκο του κεντρικού κλίτους, υψώνεται το τύμπανο, με παράθυρα που σήμερα έχουν σφραγιστεί και ο ημισφαιρικός θόλος.
Το τύμπανο και ο θόλος έχουν το ίδιο ύψος και σχηματίζονται από συμπαγείς τοίχους, κατά το ιταλοβενετσιάνικο στυλ. Το κύριο και τα πλαϊνά κλίτη καταλήγουν σε αψίδες, των οποίων το ημικυκλικό περίγραμμα είναι και εξωτερικά ορατό, αν και οι αψίδες των πλαϊνών κλιτών δεν είναι τόσο επιβλητικές. Όλες οι αψίδες είναι διακοσμημένες με ωραίες βενετσιάνικες λωρίδες. Τα τόξα που χωρίζουν το κύριο κλίτος από τα πλαϊνά είναι οξυκόρυφα και εφάπτονται σε κολώνες. Στον νότιο τοίχο ανοίχτηκαν, τον 19ο αιώνα, παράθυρα για τον καλύτερο φωτισμό της αίθουσας, καθώς εκείνο τον καιρό χρησιμοποιείτο ως σχολείο. Σήμερα η εκκλησία είναι άδεια και δεν λειτουργεί τακτικά, ενώ το εσωτερικό της δεν διατηρείται σε καλή κατάσταση.