Η συνοικία κάτωθεν της εκκλησίας Χριστός ο Ελκόμενος

Ανεβαίνοντας τον δρόμο, πάλι από το „Πορτέλλο“, προς τα πάνω και στρίβοντας, με την πρώτη ευκαιρία, δεξιά και κατόπιν αριστερά, κάτω από μία καμάρα, μπορεί να θαυμάσει κανείς στα δεξιά, πίσω από αυτήν την καμάρα, έναν από τους ωραιότερους κήπους της Μονεμβασιάς. Ένα μεγάλο πεύκο και μια συκιά χαρίζουν ευχάριστη σκιά, ενώ παλιές κανίστρες για λουλούδια δείχνουν ότι εδώ κάποτε διαμορφώθηκε με πολύ κόπο μια γαλήνια γωνιά, που σιγά σιγά απομένει χέρσα. Προχωρώντας γύρω από το τετράγωνο με το μικρό ξενοδοχείο, φτάνει κανείς πάλι στον δρόμο, που οδηγεί πίσω στο „Πορτέλλο“. Στην αριστερή πλευρά, πριν από τη σκεπαστή καμάρα, προεξέχουν από τον τοίχο ενισχυτικές πέτρινες κονσόλες από ένα τζάκι, που είναι στολισμένες με τουρκικά διακοσμητικά. Πίσω από τη σκεπαστή καμάρα, προς τα δεξιά φτάνει κανείς στον κήπο ενός σπιτιού που διαθέτει ένα δεύτερο μπαλκόνι πάνω από τονδρόμο του νότιου τείχους. Αυτό το σπίτι μπορεί κανείς να το παρατηρήσει στρίβοντας για το „Πορτέλλο“ και κοιτώντας προς τα κάτω.

Στο κήπο αυτού του σπιτιού υπάρχουν αρκετές παλιές βολίδες κανονιού, που βρέθηκαν με το σκάψιμο των ερειπίων και του κήπου. Εκεί, επίσης, συναντά κανείς τα ερείπια μίας βυζαντινής εκκλησίας, που κείτονται αρκετά κάτω από το επίπεδο του σημερινού δρόμου. Τα αξιόλογα μαρμάρινα μωσαϊκά του δαπέδου της προστατεύονται από ένα υπόστεγο, έτσι που για να τα παρατηρήσει κανείς από κοντά θα πρέπει να περάσει μέσα από τον ιδιωτικό κήπο και να κατέβει στην εκκλησία. Το μαρμάρινο παραπέτασμα του εικονοστασίου εκτίθεται σήμερα στην Αρχαιολογική Συλλογή Μονεμβασιάς.

Στο ύψος του κήπου ένας δρόμος οδηγεί προς τα πάνω. Στα δεξιά του δρόμου βρίσκεται το τουρκικό χαμάμ, ένα είδος αίθουσας-λουτρού, από του οποίου τις σκεπαστές μπανιέρες για θερμά και κρύα λουτρά δεν σώζεται παρά μία. Αυτό το χαμάμ ήταν εξοπλισμένο για τον φωτισμό του με εντοιχισμένες στην οροφή, στρογγυλές, κοίλες πλάκες από γυαλί, οι οποίες ελάττωναν σημαντικά το βάρος της οροφής, σε σύγκριση με το βάρος των συνηθισμένων πέτρινων κατασκευών. Δρόμος προς τα λουτρά αυτά δεν υπάρχει. Ακολουθώντας τον δρόμο συναντά κανείς μια διασταύρωση. Ο δρόμος προς τα αριστερά είναι σκεπαστός, και περνά μέσα από μια δίοδο, σαν στοά, κάτω από ένα σπίτι. Δίπλα του υπάρχει μία δεύτερη στοά, η οποία ανήκει σε μία ευρύχωρη εκκλησία, την Αγία Άννα, της οποίας η είσοδος βρίσκεται δεξιά στη σκεπαστή στοά πάνω στον δρόμο.

Απέναντι από τη στοά βλέπει κανείς το σπίτι όπου κατοικούσε ο ιστορικός Καλογεράς, εις μνήμη του οποίου εντοιχίστηκε μία αναμνηστική πλάκα πάνω από το ημικυκλικό υπέρθυρο της πόρτας. Βαδίζοντας προς το βουνό φτάνει κανείς σε μία πλατεία, τη Δώθε Τάπια, η οποία συνορεύει επίσης με το νότιο τείχος.